بنابر گزارش تنظیم شده توسط خبرنگار پژوهشکده مجازی بیوشیمی و بیوانفورماتیک محاسباتی، تیم تحقیقاتی دکتر کامران منصوری (رییس مرکز تحقیقات بیولوژی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه) با همراهی اساتید برجسته حوزه طراحی پپتید دانشگاه گیلان ( جناب اقای دکتر محسن اصغری) و اساتید گروه بیولوژی مولکولی دانشگاه محقق اردبیلی ( جناب اقای دکتر صابر زهری) موفق به طراحی پپتیدهای منحصربه فردی شدند که قادر است به صورت کلیدی رشد تومور و رگزایی (یا آنژیوژنز) در سلول های سرطانی را به صورت کامل متوقف نماید. دکتر منصوری در این باره گفت:" این کار حاصل تلاش شبانه روزی و کار تیمی محققان دانشگاه های مذکور بوده است که به صورت کاملا کلیدی یک مسیر مشخص را در رشد سرطان هدف قرار داده است و پپتیدهای مذکور با ایجاد اختلالات سلولی-مولکولی قادر بوده اند از عملکرد فی ما بین VEGFها و VEGFRها جلوگیری به عمل آورند". ایشان د ادامه افزود:" خوشبختانه نتایج کار در دو سطح سلولی و حیوانی موفقیت آمیز بوده است و تلاش برای معرفی پپتیدهای موردنظر به فاز بالینی Pre-clinical ادامه دارد." همچنین با توجه به این واقعیت که کار موردنظر در سه دانشگاه به صورت توام و هماهنگ شده انجام شده است؛ ایشان در توضیحات تکمیلی به خبرنگار پژوهشکده اعلام داشتند:" قطعا بدون هماهنگی های لازم بین سه دانشگاه و حمایت های اخلاقی و معنوی طرفین در انجام یک کار تیمی مستعد که زمینه را برای رفع موانع پیش رو در کار تحقیقاتی فراهم آورد، به اتمام رساندن پروژه فوق امری غیرقابل ممکن در شرایط دشوار کنونی کشور بود." در ادامه جناب اقای دکتر منصوری سه توصیه مهم برای پژوهشگران این حوزه یاداور شدند که قطعا این نکات می تواند برای همه ی ما نقطه ی عطفی در رسیدن به اهدافمان باشد. بنابر توصیه ایشان:" اعتماد علمی؛ استفاده از حداکثر ظرفیت های موجود و اشتراک گذاری دستاوردهای انفرادی در قالب یک کار واحد نه تنها باعث تقویت کار موردنظر خواهد شد بلکه به صورت کلیدی زمینه را برای رشد افراد و ایجاد انگیزش های کلیدی در حل مشکلات علمی فراهم خواهد آورد". در پایان این نکته نیز شایان ذکر است سرکار خانم "مریم فرزانه بهلگاردی" به عنوان نویسنده اول مقاله قطعا زحمت زیادی در این کار متقبل شده و از نظر همه افراد همکار و خبرنگار پژوهشکده شایسته تقدیر و مراتب قدرانی از سوی دانشگاه محل تحصیل می باشد. امید است هر روز شاهد موفقیت های کلیدی عزیزان و پژوهشگران برتر در حوزه علوم سلولی -مولکولی کشور باشیم تا زمینه برای رشد استعدادها فراهم آید.
مقاله موردنظر در لینک زیر قابل دسترس می باشد:
www.nature.com/articles/s41598-018-36394-0